لکنت زبان یکی از اختلال گفتاری در کودکان است که می تواند در اثر نوعی در هم ریختگی روانی یا استرس بیش از حد در اوایل زندگی اتفاق بیوفتد. گاهی رخ دادن حوادث ناگوار و وارد شدن شوک به کودک می تواند موجب لکنت زبان او شود. افرادی که لکنت دارند می دانند چه می خواهند بگویند، اما در بیان آن مشکل دارند. والدین و گفتار درمان گرا ها می توانند با انجام یک سری کارها به این کودکان کمک کنند.

لکنت زبان یک اختلال گفتاری است که شامل مشکلات مکرر و قابل توجهی در روان بودن و جریان طبیعی گفتار می باشد. افرادی که لکنت زبان دارند می دانند چه می خواهند بگویند، اما در بیان آن مشکل دارند. برای مثال، این دسته از کودکان ممکن است یک کلمه، یک هجا یا یک صامت و مصوت را تکرار کنند یا آن را طولانی بیان نمایند. یا ممکن است در حین صحبت طولانی، کمی مکث کنند، زیرا به یک کلمه یا صدای مشکل دار رسیده اند و نمی توانند آن را به درستی بیان نمایند.

لکنت زبان در میان کودکان خردسال به عنوان بخشی عادی از یادگیری صحبت کردن روزانه است. ممکن است برخی کودکان خردسال، زمانی که توانایی های گفتاری و زبانی شان به اندازه کافی رشد نکرده باشد، با لکنت زبان مواجه شوند. بیشتر کودکان از دوره این لکنت، عبور کرده و به تدریج رشد می کنند.

با این حال، گاهی اوقات، لکنت زبان، یک بیماری مزمن است که تا بزرگسالی ادامه می یابد. این نوع لکنت می تواند بر عزت نفس و تعامل شخص با افراد دیگر تأثیر بگذارد.

کودکان و بزرگسالانی که لکنت زبان دارند به احتمال زیاد از درمان های دیگری مانند گفتار درمانی، استفاده از دستگاه های الکترونیکی برای بهبود گفتار روان، یا درمان شناختی رفتاری بهره مند می شوند.

علائم لکنت زبان در کودکان چیست؟

علائم و نشانه های لکنت زبان در اکثر موارد شامل موارد زیر است:

  • مشکل داشتن در شروع یک کلمه، عبارت یا جمله
  • طولانی کردن یک کلمه، یا صداها در یک کلمه
  • تکرار یک صدا، هجا یا کلمه
  • سکوت مختصر برای تلفظ هجاها یا کلمات خاص، یا مکث در یک کلمه (کلمه، شکسته بیان می شود)
  • افزودن کلمات اضافی مانند “اوم”، در صورت داشتن مشکل در انتقال به کلمه بعدی
  • کشش، سفتی یا حرکت بیش از حد صورت یا قسمت بالایی بدن برای تولید و گفتن کلمه
  • اضطراب و استرس در صحبت کردن
  • توانایی محدود برای برقراری ارتباط موثر

مشکلات گفتاری لکنت زبان ممکن است با موارد زیر همراه باشد:

  • فرد خیلی سریع، چشمان خود را باز و بسته می کند
  • لرزش لب یا فک
  • تیک های صورت
  • تکان دادن سر
  • گره کردن مشت

لکنت زبان ممکن است زمانی بدتر شود که فرد، هیجان‌زده یا خسته می شود یا تحت استرس زیاد است؛ یا زمانی که احساس می‌کند عجله دارد یا تحت فشار است نیز ممکن است لکنت پیدا کند. موقعیت هایی مانند صحبت کردن در جمع، یا صحبت کردن با تلفن به ویژه برای افرادی که لکنت دارند می تواند دشوار باشد.

با این حال، اکثر افرادی که لکنت زبان دارند، وقتی با خودشان یا شخص دیگری حرف می زنند، می‌توانند بدون هیچ مشکلی صحبت کنند.

چه زمانی باید به پزشک یا کارشناس گفتار درمانی مراجعه کرد؟

کودکان معمولاً بین ۲ تا ۵ سال، دوره هایی را پشت سر می گذارند که ممکن است لکنت زبان داشته باشند. برای اکثر کودکان، این اختلال، بخشی از یادگیری صحبت کردن است و به خودی خود بهتر می شود. با این حال، لکنت زبانی که ادامه دارد، به درمان و بهبود گفتار نیاز خواهد داشت.

در این حالت، والدین باید به پزشک یا کارشناسان گفتار درمانی مراجعه کنند. اگر نشانه های زیر را در کودک مشاهده کردید، لازم است سریعاً نسبت به درمان لکنت زبان اقدام کنید:

  • اگر لکنت زبان بیش از شش ماه طول بکشد
  • مشکلات گفتاری یا زبانی متعددی رخ می دهد
  • با بزرگتر شدن کودک، لکنت زبان او تکرار می شود یا ادامه می یابد
  • انقباض عضلانی یا تلاش آشکار برای صحبت کردن مشاهده می شود
  • لکنت زبان بر توانایی برقراری ارتباط کودک در مدرسه، محل بازی یا در تعاملات اجتماعی او تأثیر می گذارد
  • وقتی لکنت زبان باعث اضطراب یا مشکلات عاطفی می شود؛ مانند ترس یا اجتناب از موقعیت هایی که نیاز به صحبت کردن است
  • وقتی لکنت زبان در بزرگسالی رخ می دهد

دلایل لکنت زبان کودکان چیست؟

محققان به بررسی علل زمینه ای لکنت رشدی ادامه می دهند. ترکیبی از عوامل ممکن است دخیل باشد. علل احتمالی لکنت رشدی عبارتند از:

ناهنجاری در کنترل گفتار:

برخی شواهد نشان می‌دهند که ناهنجاری‌هایی در کنترل گفتار، از جمله زمان‌بندی، هماهنگی حسی و حرکتی ممکن است در بروز لکنت زبان دخیل باشند.

ژنتیک:

لکنت زبان معمولاً در خانواده هایی که قبلاً این اختلال را داشته اند، بیشتر دیده می شود. به نظر می رسد که لکنت می تواند ناشی از ناهنجاری های ژنتیکی (ارثی) باشد.

سایر دلایل لکنت زبان:

اختلال در گفتار می تواند به دلایلی دیگری ظاهر شود. سکته مغزی، آسیب مغزی تروماتیک یا سایر اختلالات مغزی می توانند باعث کند شدن گفتار، یا ایجاد مکث، یا تولید صداهای مکرر شود (= لکنت نوروژنیک).

لکنت زبان می تواند به علت پریشانی عاطفی نیز اتفاق بیوفتد. فردی که لکنت زبان ندارد، زمانی که عصبی یا تحت فشار است دچار اختلال روانی می شود. نه تنها کودکان، بلکه بزرگسالان نیز در شرایط سخت دچار لکنت زبان می شوند.

مشکلات گفتاری که پس از یک ضربه عاطفی ظاهر می‌شوند، غیرمعمول هستند و مانند لکنت زبان دوره رشد کودک نخواهند بود.

آیا لکنت زبان خطرناک است؟

احتمال لکنت زبان در مردان بسیار بیشتر از زنان است. عواملی که خطر لکنت زبان را افزایش می دهند عبارتند از:

  • کودکانی که در رشد یا سایر مشکلات گفتاری تاخیر دارند، ممکن است بیشتر دچار لکنت شوند.
  • لکنت زبان معمولاً در خانواده ها با پیشینه ارثی، بیشتر دیده می شود.
  • استرس در خانواده، انتظارات بالای والدین یا انواع دیگر فشارهای روانی می تواند لکنت زبان را بدتر کند.

عوارض لکنت زبان برای فرد چیست؟

لکنت زبان می تواند منجر به نشانه ها و عوارض زیر می شود:

  • مشکلات در برقراری ارتباط با دیگران
  • داشتن استرس و اضطراب در صحبت کردن
  • صحبت نکردن، یا اجتناب از حضور در موقعیت هایی که نیاز به صحبت کردن دارند
  • از دست دادن فرصت مشارکت اجتماعی، موفقیت های تحصیلی یا کاری
  • مورد آزار و اذیت قرار گرفتن یا مسخره شدن
  • عزت نفس پایین

داشتن استرس بیش از حد، لکنت زبان را تشدید می کند

همه کودکان و نوجوانان گاهی اوقات احساس استرس دارند. استرس، پاسخی طبیعی به تغییرات و چالش ها است. شاید همه ما استرس را چیز بدی بدانیم، اما همیشه هم این طور نیست.

زمانی که کودکان از حمایت مناسب برخوردار باشند، استرس می تواند یک نقطه قوت برای شروع باشد. استرس شروع کار می تواند به بچه ها کمک کند تا با چالش ها روبرو شوند. همچنین به آنها کمک می کند تا به سمت اهداف پیش بروند، تلاش خود را متمرکز کنند و قدرت ها و مهارت های درونی خود را آشکار سازند.

اما داشتن استرس زیاد می توانند آسیب زننده باشد….

استرس یا ناملایمات بیش از حد و شدید، جدی، طولانی مدت یا ناگهانی می تواند توانایی کودک را برای مقابله با آن وضعیت تحت تأثیر قرار دهد. استرس زمانی می‌تواند مضر باشد که بچه‌ها از استرس رهایی نداشته باشند. با گذشت زمان، استرس بیش از حد می تواند بر سلامت روحی و جسمی کودکان تأثیر بگذارد. ایجاد لکنت زبان، یکی از این اختلالات است.

به عنوان یک پدر و مادر نمی توانید از احساس استرس فرزندانتان جلوگیری کنید. اما قادر خواهید بود به کودکان کمک کنید تا با این مشکل کنار بیایند.

از طریق کارهای زیر می توانید استرس فرزندانتان را کاهش بدهید:

  • به آنها کمک کنید از استرس خود برای رسیدن به اهداف، سازگاری با تغییرات، مواجهه با چالش ها و کسب اعتماد به نفس استفاده کنند.
  • هنگامی که آنها با موقعیت های استرس زا روبرو هستند، حمایت بیشتری از آنها داشته باشید.
  • سعی کنید کودکان را از اثرات مضر استرس بیش از حد، مانند استرس مزمن و آسیب زا محافظت کنید.

جمع بندی

لکنت زبان، یک اختلال گفتاری است و می تواند از دوران کودکی شروع شود. حتی وقتی بزرگسالان در معرض خطرات و آسیب های مغزی قرار بگیرند، ممکن است نشانه های لکنت زبان را داشته باشند. اگر این اختلال در دوران کودکی، بیش از حد ادامه پیدا کند، وقت آن می رسد که والدین، کودک خود را به مرکز گفتار درمانی برده و برای درمان این اختلال اقدام نمایند. در غیر این صورت، تأثیراتی منفی بر رشد گفتار، مهارت های اجتماعی، اعتماد به نفس و موفقیت در زندگی آینده او ایجاد خواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *