دزدی در نوجوانان یک رفتار ناهنجار و نامطلوب است و باید با آن به درستی و به موقع برخورد شود. دختران و پسران نوجوان در خانواده ها با هر سطح فرهنگی می توانند دست به دزدی بزنند که عوامل مختلفی در پشت این اتفاق وجود دارد. شاید روحیه استقلال طلبی و دسترسی به اهداف جاه طلبانه است که آنها را وادار به دزدی می کند. والدین می توانند با استفاده از مشاوره و کمک گرفتن از کارشناسان تربیتی و روانشناسان در این حوزه، با نوجوان خود به درستی رفتار کنند. در این مطلب نیز به طور ویژه به عوامل و نحوه برخورد صحیح دزدی در نوجوانان می پردازیم.

نوجوانان در یک محدوده سنی ویژه و حساس قرار دارند و ممکن است بسیاری از آنها به کارهای ناهنجار دست بزنند یا رفتارهای غیر منطقی و نامطلوب از خود نشان دهند. دزدی کردن یا پرخاشگری، الگوگیری از سلبریتی های خارجی و تغییر شدید در طرز لباس پوشیدن، نمونه ای از این موارد است. نوجوانان اغلب به تجربه کارهای هیجان انگیز علاقه زیادی دارند و سعی می کنند در اینچنین تفریحاتی شرکت کنند.

متأسفانه عده ای از نوجوان، دزدی کردن را یک نوع تفریح می دانند و گاهی با دوستان خود بر سر برداشتن اشیای قیمتی دیگران یا دزدیدن کیف پول آنها شرط بندی می کنند! شاید بتوان گفت که فشار روانی گروه همسالان یکی از علت های دزدی در نوجوانان است. هر چه رقابت بین این گروه سنی بیشتر باشد، دوستان یا اعضای گروه، بیشتر سعی می کنند دست به هر کاری بزنند تا موفق شوند!

به نظر می رسد با بروز این مشکلات در دنیای نوجوانان، والدین بسیار نگران باشند و اگر اینچنین رفتارهایی را از فرزند نوجوان خود مشاهده کنند، سردرگم شوند و ندانند که باید چطور به درستی با آنها برخورد کنند!

موضوع صحبت ما درباره همین مسئله است. تصمیم داریم به علت های دزدی در نوجوانان بپردازیم و راهنمای کاربردی را برای والدین نیز ارائه دهیم. با ما همراه باشید.

چرا نوجوانان دزدی می کنند؟

سوال بسیار خوبی است! به راستی چرا یک نوجوان باید دست به دزدی بزند؟ آیا در خانواده خود با مشکلات مالی مواجه است؟ آیا می خواهد خودنمایی کند یا قدرت و توانایی خود را به رخ بکشد؟ آیا از این کار فقط لذت می برد؟ ….

حقیقت این است که هر کدام از موارد بالا در شرایط خاص هر نوجوان می تواند علت دزدی کردن او باشد! اوضاع تأسف برانگیزی است اما در اکثر موارد، حقیقت دارد!

در قسمت زیر به طور مختصر با مهم ترین علت های دزدی در نوجوانان آشنا می شویم:

۱-تأمین خواسته های جاه طلبانه

یکی از علت هایی که نوجوانان دزدی می کنند، رسیدن به خواسته های جاه طلبانه و تأمین نیازهای کمال گرایانه است. آنها پول یا جواهرات یا حتی خودروهای لوکس را سرقت می کنند به این دلیل که می خواهند وضعیت مالی فوق العاده ای را برای خود فرآهم کنند.

۲-دزدی کردن فقط به خاطر تجربه کارهای هیجان انگیز!

گاهی نوجوانان هیچ نیاز مالی ندارند اما چون از هیجان دزدی کردن لذت می برند، این کار را انجام می دهند! تفریح و سرگرمی همراه با هیجان، به ویژه در سرقت خودرو و رانندگی های پرسرعت، یک حس عالی زودگذر را در این دسته از نوجوان ها به وجود می آورد به طوری که سعی می کنند هر چه بیشتر و بیشتر آن را ادامه بدهند. گاهی این دزدی کردن به یک اعتیاد تبدیل می شود که می توان آن را یک رفتار پرخطر معرفی کرد.

۳-نیاز به جلب توجه و دیده شدن

نوجوانان دزدی می کنند چون می خواهند توجه دیگران را به خود جلب کنند! به همین سادگی! سنین نوجوانی با جلب توجه کردن و دیدن شدن توسط دیگران همراه است؛ این می تواند دختران و پسران نوجوان را به سمتی حرکت دهد که دست به هر کاری بزنند؛ حتی دزدی کردن!

۴-تمایل به برتری در بین گروه همسالان

یکی دیگر از علت های دزدی کردن نوجوانان این است که نمی خواهند در میان همسالان خود، چیزی کم داشته باشند. به عبارت ساده تر، آن ها می خواهند از هر کدام از دوستان شان، بهتر و برتر باشند. پس شاید فکر می کنند با دزدی کردن اشیای قیمتی و یا پول می توانند از آنها برتر و بالاتر باشند!

مشاهده می کنید که علت های دزدی در یک نوجوان، هرگز منطقی نیستند و در اکثر موارد به اختلالات رفتاری سنین نوجوانی باز می گردد. اما این دلیل نمی شود که نوجوانان به اقتضای سن خود، دست به هر کاری بزنند! در این میان، پیش از ورود به دوره نوجوانی، والدین باید با فرزند خود ارتباط صمیمانه تر و بهتری برقرار سازند.

در قسمت بعدی، چند توصیه کاربردی را برای والدین بیان می کنیم که به برخورد درست آنها با دزدی نوجوانان کمک می کنند.

نقش والدین در برخورد درست با دزدی نوجوانان چیست؟

والدین اولین افرادی هستند که می توانند زمینه را برای پیشگیری از رفتار پرخطر دزدی در نوجوانان فرآهم سازند. اما اگر بر فرض، رفتار دزدی در یک نوجوان مشاهده شد، باز هم با برخورد درست و اصولی می توان از ادامه یافتن آن جلوگیری نمود. در قسمت زیر با چند راهکار مناسب آشنا می شوید:

  • اگر نوجوان شما به دزدی متهم شد، از فرد مقابل بخواهید دلیل و مدرک را ارائه دهد. نباید بدون علت محکم، نوجوانان را محکوم کنید.
  • اگر متوجه شدید که نوجوان شما مقدار زیادی پول را در اختیار دارد که شما به او نداده اید، با رفتاری نرم و در آرامش، محل کسب پول را از فرزندتان جویا شوید. موضوع را پیگیری کنید. به گونه ای مسالمت آمیز با نوجوان صحبت کنید تا خود او به دزدی اعتراف کند.
  • درباره عواقب دزدی کردن باید با نوجوان خود صحبت کنید. هر موقعیت مناسبی که پیش آمد، بهترین فرصت برای این کار است. او را باید از نتایج ناخوشایند که در انتظار اوست، آشنا سازید.
  • در برخورد با دزدی نوجوانان در ابتدای کار نباید هرگز ذهن او را به سمت دستگیری توسط پلیس یا به زندان رفتن، سوق دهید. این موارد جز اینکه ترس و اضطراب در او ایجاد کنند، نتیجه دیگری ندارند. و چه بسا از اعتراف به دزدی، منصرف می شوند!
  • اگر نوجوان به دزدی اعتراف کرد، مطمئن شوید که اشتباهات خود را پذیرفته است و هرگز در آینده به سراغ اینچنین کارهایی نمی رود.
  • در صورت بروز رفتار دزدی، به عنوان والدین می توانید نوجوان خود را از دیدار با دوستان یا رفتن به جشن و مهمانی ها، تا مدتی محروم کنید. این می تواند نشانه ای از عواقب دزدی را هر کار ناهنجار دیگر باشد.
  • هرگز نباید برای مقابله با دزدی در نوجوانان، آنها را تنبیه بدنی کرد! این کار منجر به بروز خشونت در نوجوان، سرپیچی از دستورات و ادامه دادن به دزدی شود!
  • بهتر است بر گروه دوستان و همکلاسی های آنها کمی نظارت داشته باشید.
  • برای همه فرزندان نوجوان خود، وقت کافی اختصاص دهید و با آنها کارهای تفریحی و هیجان انگیز انجام دهید.
  • خودتان باید به عنوان والدین برای فرزندتان، یک الگوی خوب باشید.
  • حس خوب و مثبت اندیشی را در نوجوان تان به وجود بیاورید. به او اطمینان بدهید که همیشه حامی او هستید.

جمع بندی

دزدی در نوجوانان یک رفتار ناهنجار و نامطلوب است. والدین می توانند با نوجوان خود، یک دوست صمیمی باشند و او را در هر حال، حمایت کنند. اگر نوجوانان به دلایل مختلف از قبیل جاه طلبی، شرط بندی روی یک توانایی یا نیاز به دیده شدن، دست به دزدی بزنند، راهکارهای ساده ای هست که والدین می توانند با استفاده از آنها با فرزند نوجوان خود برخورد نمایند.

در مواردی که نتایج و عواقب دزدی کردن در یک نوجوان، شدید و غیر قابل کنترل باشد، والدین و مربیان مدرسه می توانند از مشاوران حرفه ای در این زمینه کمک بگیرند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *