۵ استراتژی برای تنبیه کردن نوجوانان و بررسی پیامدهای مؤثر

انواع تنبیه برای نوجوانان به معنای اجرای یک سری قوانین است که می تواند به آنها نشان دهد، خطا یا اشتباهی که مرتکب شده اند، واقعاً اثرات و نتایج منفی دارد و اگر این کار را ترک نکنند، پیامدهای بدی به دنبال خواهد داشت. تنبیه نوجوانان باید با احترام به شخصیت آنها و با اهداف دوستانه انجام شود.

وقتی صحبت از انواع تنبیه برای نوجوانان می شود، اولین انتخاب اکثر والدین، محرومیت از امکانات یا تفریحات و سرگرمی ها است؛ یعنی منع نوجوانان از چیزی که ممکن است برایشان ارزشمند باشد. با این حال، محدود کردن همه امکانات، گاهی می‌تواند او را سرکش ‌تر کند و رابطه بین والدین و نوجوانان بدتر شود.

مسئله بهترین و مؤثرترین روش انواع تنبیه برای نوجوانان اغلب زمانی مطرح می شود که یک نوجوان، قوانین اصولی خانه یا مدرسه را زیر پا بگذارد و کاری را انجام دهد که بر دیگران تأثیر منفی بگذارد. اگرچه بسیاری از والدین احساس می کنند که نوجوانان باید با عواقب رفتار نادرست خود روبرو شوند، اما همیشه بهتر است برایشان توضیح دهید که چه کاری انجام داده اند و چرا نباید همان کار را تکرار کنند. به خاطر داشته باشید تنبیه‌های آزاردهنده می‌توانند نتیجه معکوس داشته باشند.

آیا تنبیه برای نوجوانان خوب است؟

وقتی نوجوان تان بدرفتاری می کند، باید تنبیه های متناسب با سن او را در نظر بگیرید تا مطمئن شوید که دیگر آن را تکرار نمی کند. انواع تنبیه برای نوجوانان در برخی موارد جواب می دهند؛ اما در موارد دیگر ممکن است نتیجه معکوس داشته باشند. اگر سبک فرزندپروری شما به شدت به تنبیه های سخت متکی باشد، می تواند کودکتان را از یادگیری نظم و انضباط باز دارد. همچنین، استراتژی تنبیه بسیار سنگین باعث خواهد شد یک نوجوان، سرکش تر شود، او را مجبور به دروغ گفتن کند، و چه بسا برخی مسائل مهم را از شما پنهان دارد.

انواع تنبیه برای نوجوانان، ضروری هستند و زمانی عمل می کنند که به شیوه درست و با رویکرد صحیح طراحی شده باشند. وقتی هدف شما این است که نوجوان خود را تنبیه کنید، بدون آنکه به عواقب آن فکر کنید، نه تنها به هدف نمی رسید، بلکه نتایج معکوس را نیز مشاهده خواهید کرد. این شما هستید که باید به عواقب تنبیه کردن فکر کنید؛ این روش ها باید به نفع نوجوان شما باشد و او وادار سازد که به رفتار خوب بیشتر فکر کند.

استراتژی های موثر در انواع تنبیه برای نوجوانان

به عنوان والدین، حتماً می‌دانید که کدام تنبیه‌ها برای نوجوانتان بهتر عمل می‌کند، زیرا علاقه‌ مندی های او را می‌دانید. در ادامه می خواهیم به برخی از بهترین روش های تنبیه کردن نوجوانان بپردازیم:

• محروم کردن نوجوانان از وسایل الکترونیکی:

اگر نوجوان به درس های خود توجهی نکند و ساعت‌ها مشغول کار کردن با تلفن همراه خود باشد، یا در طول شام، مدام سرگرم رسانه‌های اجتماعی در گوشی خود باشد، یک رفتار بسیار گستاخانه را نشان می دهد. یک استراتژی تنبیهی مناسب این است که او را از استفاده از تلفن همراه برای یک هفته محروم کنید. این یک روش تنبیهی خوب است و به ویژه اگر ابزار مورد علاقه نوجوانان، تلفن یا لپ تاپ باشد.

• زمان محدود برای گذراندن وقت با دوستان:

اگر نوجوان شما رفتار نامطلوب با دوستانش از خود نشان می‌دهد، یکی از بهترین انواع تنبیه برای نوجوانان، محروم کردن او از دیدار دوستانش است. یک روش قوی تر این است که برای مدتی، سفرهای آخر هفته خود را با دوستان نزدیکتان کنسل کنید.

• قوانین سختگیرانه در خانه:

نقض قوانین خانه می تواند به این معنی باشد که اگر نوجوانتان این طور رفتار کرد، آزادی بیشتری را از دست می دهد. این یک عامل بازدارنده است و نوجوان را تشویق می کند تا قوانین خانه را رعایت کند. این یکی از انواع تنبیه برای نوجوانان است و در اکثر خانواده ها مؤثر خواهد بود.

• جبران کردن اشتباه یا خطا توسط خود نوجوانان:

اگر نوجوان شما مسئول یک آسیب یا ضرر در وسیله ای بوده است، از او بخواهید تا با تعمیر یا جایگزینی چیزی که آسیب دیده است، خطای خود را جبران کند. اگر این آسیب، چیزی نیست که بتوان از این طریق آن را حل کرد، از نوجوان تان بخواهید این ضرر را به نوعی جبران کند یا آن وسیله نو را بخرد.

اشتباهات رایج در انواع تنبیه برای نوجوانان و اجرای آنها

پس از اجرای یکی از انواع تنبیه برای نوجوانان، والدین گاهی اوقات ممکن است نتایجی غیر قابل باور را مشاهده کنند؛ مثلاً نوجوان از خانه گریزان می شود، یا رفتارهای بدتری از خود نشان می دهد! این اتفاقات درست زمانی رخ می دهند که والدین هنگام اجرای یک مجازات یا تنبیه، اشتباهاتی را مرتکب شده اند. در اینجا چند اشتباه رایج وجود دارد که باید از آنها اجتناب کنید.

• استفاده از کلمات نادرست

گفتن جملاتی مانند «می‌دانستم که همه چیز را خراب می کنی»، «تو مثل عمویت بی‌فایده‌ هستی»، «تو نمی‌توانی هیچ کاری را درست انجام دهی»، و ….، نوجوان را تشویق نمی ‌کند که به حرف‌های شما گوش دهد. در عوض، این نوع کلمات منفی ممکن است نوجوان شما را به این باور برساند که قادر به انجام بهتر کاهار نیست. و البته این همان چیزی نیست که شما می خواهید.

• عدم پیگیری

شما به نوجوان تان می گویید که باید یک هفته را بدون تلفن همراه خود بگذراند، اما در اواسط هفته، تلفن همراه را به او پس می دهید. این رفتارتان به نوجوان می گوید که شما به طور جدی قصد تنبیه او را ندارید و او نباید آن را جدی بگیرد.

• عدم ذکر دقیق مشکل

نوجوان شما باید بداند که چرا تنبیه می شود. آیا او امتیازات رانندگی و بیرون بردن ماشین یا سرعت زیاد از دست می دهد؟ دقیقاً به آنها بگویید مشکل چیست، تا بدانند دفعه بعد، چه چیزهایی آنها را به دردسر می اندازند، به این ترتیب بدون شک در آینده از آنها اجتناب خواهند کرد.

• تعیین عواقبی که آنها را تحت تأثیر قرار نمی دهد

برای نوجوانی که عاشق تنهایی است، فرستادن به اتاق، به عنوان تنبیه، ممکن است یک پاداش باشد، نه مجازات!! دقت کنید که انواع تنبیه برای نوجوانان را بر اساس شخصیت و ویژگی های نوجوان خود بسازید، نه تنبیه هایی که برای سایر نوجوانان اجرا می گردد.

علاوه بر تمام نکات فوق، همیشه به نوجوان تان اجازه دهید بداند که گاهی اوقات مجار است اشتباه کند، اما اگر واقعاً از اشتباهش پشیمان شود، شانس دوم را خواهد داشت. به نوجوانان تان کمک کنید تا بفهمند چرا مرتکب اشتباه شده اند، چگونه آن را تکرار نکنند، و برای دور ماندن از مشکل مشابه در آینده، چه کاری انجام دهند. کلید این امر، برقراری ارتباط درست با آنها است.

جمع بندی

وظیفه شما به عنوان والدین این است که نوجوان خود را با تنبیه در مواقع ضروری، اصلاح کنید. ایجاد یک محیط محترمانه و همدلانه در خانه به آسانی می تواند نوجوانان را به رفتار خوب هدایت کند و تأثیرات جادویی دارد.

اکثر والدین، برخورد با نافرمانی و نگرش نوجوانان را دشوار می دانند و تنبیه اغلب آخرین راه حل است. با این حال، به عنوان والدین، باید بدانید که تنبیه نوجوانان با تنبیه کودکان یکسان نیست. به یاد داشته باشید که انواع تنبیه برای نوجوانان نباید شدید و سخت باشد. حتماً مراقب صحبت ها و کلمات خود باشید. باید با نوجوانان با درک و آرامش بیشتری برخورد کنید.

تعیین قوانین اساسی و گفتگوهای صادقانه بزرگسالان با کودکان و نوجوانان می تواند به آنها کمک کند تا اشتباهات خود را درک کنند و سعی کنند که آنها را جبران نمایند. در نهایت، فقط کودکانی که فراز و نشیب‌های نوجوانی را پشت سر می‌گذارند، با راهنمایی های مناسب می‌توانند به بزرگسالانی مسئولیت‌پذیر در آینده تبدیل شوند.