در کارگاه دوخت و دوز نونهالان علوی،سوزن و نخ، بهانهای شدند برای یاد گرفتن صبر، دقت و زیبایی.کودکانمان، با رنگها و پارچهها بازی نکردند؛بلکه ساختند، خلق کردند و لذت آفرینش را چشیدند.
هر کوک، قصهای بود از خلاقیت
و هر پارچه، بومی برای خیالپردازی.
کارگاهی پر از ذوق و ذرهذره یادگیری، جایی که مهارتهای زندگی، از همین حالا آغاز شد…