روایتی از جشن الفبای دانش‌آموزان پایه اول دبستان های  علوی کودک

در یکی از روزهای باشکوه اردیبهشت‌ماه، سالن سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای تبریز، میزبان جشن پراحساس و پرنشاطی بود که در آن، نخستین گام‌های سوادآموزی دانش‌آموزان پایه اول دبستان‌های علوی کودک (دخترانه و پسرانه) با شکوه و شادمانی گرامی داشته شد.

از مدرسه تا صحنه جشن

کودکان با چهره‌هایی پر از شوق، با اتوبوس از مدرسه به محل جشن منتقل شدند. با لباس‌های یکدست ـ دختران با پیراهن سفید و دامن مشکی، پسران با پیراهن سفید و شلوار مشکی ـ و تاج‌های الفبایی که نماد افتخار و پایان دوره‌ای از تلاش بود.

آغاز با شکوه، اجراهای کودکانه

جشن با تلاوت دل‌نشین گروه «راهیان قرآن» آغاز شد و سپس اجرای هماهنگ سرود ملی ایران، فضای رسمی و باوقاری به مراسم بخشید. در ادامه، کودکان با سرودهای فارسی و انگلیسی، نمایش‌های گروهی و اجرای «سوگندنامه‌ی الفبا» توسط آرتین معدنی، شور و هیجان ویژه‌ای در سالن آفریدند.

اجرای متن خداحافظی معلم پایه اول توسط خانم الناز لطفی – به نمایندگی از طرف همه معلمان اول حاضر در جشن – لحظه‌ای پر از احساس برای تیم آموزشی و کادر مدرسه و دانش آموزان رقم زد؛ بدرقه‌ای مادرانه برای نسلی که اولین واژه‌ها را از دستان آن ها آموختند.

در میان برنامه‌ها، گروه نمایشی «ناز بالالار» نیز با اجرای خلاقانه‌ی خود، حال و هوای شاد و خاطره انگیز جشن را غنی‌تر کردند و لبخند و تحسین را به چهره‌ی همه حاضران نشاندند.

پایان جشن، آغاز دانایی

در پایان برنامه، به هر یک از دانش‌آموزان «لوح الفبا» اهدا شد؛ لوحی یادگاری با عکسشان در تم الفبایی. همچنین، کتابی به عنوان هدیه‌ به آن‌ها داده شد تا نخستین جرقه‌های عشق به خواندن را روشن‌تر کند.

خانم لیدا آفتابی، مدیر کودکستان و  دبستان علوی نونهال تبریز درباره جشن امروز گفت:

«این جشن فقط پایان یک پایه تحصیلی نبود؛ جشنی بود برای ورود رسمی کودکان به دنیای دانایی. تیم ما با تمام عشق این برنامه را طراحی و اجرا کرد.»

خانم سمیرا پورحیدر، معاون پرورشی دبستان پسرانه علوی کودک نیز افزود:

«ما امروز برای بچه‌ها خاطره ساختیم، نه فقط برنامه. نظم، همکاری، و حس افتخار در چشمان‌شان همه چیز را روشن می‌کرد.»

و صدای کودکی….

آراز گفت: «تو نمایش‌مون نقش معلم رو داشتم. حالا می‌فهمم معلم بودن چه حس خوبی داره!»

رها لبخند زد و گفت: «وقتی تاج الفبا رو گذاشتن روی سرم، حس کردم دیگه بچه کوچیک نیستم!»

این جشن، پایان الفبا بود؛ اما آغاز هزار قصه‌ی ناگفته.

دانش‌آموزان پایه اول حالا سواد را در آغوش دارند، و گروه آموزشی سیمناد، مثل همیشه در کنارشان ایستاده تا راه را روشن‌تر کند.

جشن الفبا پایان یک مسیر نبود؛ آغاز راهی بود که به دانایی ختم می‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *