واحد آموزش استعدادیابی ورزشی کودکان به معنای شناسایی توانایی ها و قابلیت های بچه ها در سنین مختلف است تا بتوانند در یک یا چند رشته ورزشی، به موفقیت های بزرگی دست پیدا کنند. اکثر والدین، فرزندان خود را به کلاس های مختلف ورزشی می فرستند تا در کنار اینکه بچه هایشان فعالیت بدنی داشته باشد، بتوانند روزی در رشته ورزشی دلخواهشان به موفقیت برسند! اما آیا به راستی این هدف می تواند برای همه بچه ها تحقق یابد؟
ما در این مطلب می خواهیم به مرور و بررسی روش های استعدادیابی ورزشی کودکان و چالش ها و موانع موجود بپردازیم. با ما همراه باشید.
استعدادیابی ورزشی کودکان یک راهکار درست و منطقی است که می‌تواند فرصت خوبی را برای پرورش توانایی‌های ورزشی، به خصوص در سنین کودکی فراهم کند. والدین می‌توانند با شناختن استعدادهای ورزشی بچه‌های خود، آنها را در مسیر درست راهنمایی کنند.
جالب آن است که همه بچه ها در ورزش‌های مختلف به یک اندازه استعداد و توانایی ندارند؛ ممکن است یک کودک، استعداد خوبی در ژیمناستیک یا شنا داشته باشد، اما در انجام ورزش،های دو و میدانی، والیبال یا بسکتبال چندان خوب عمل نکند!
درست در همین جا است که والدین می‌توانند استعدادیابی ورزشی بچه های خود را به کارشناسان و مربیان با تجربه بسپارند. شناسایی استعدادهای ورزشی کودکان از سنین خردسالی بسیار اهمیت دارد. اگر از همان ابتدای آموزش ها، به طور مثال، در سنین ۵ یا ۶ سالگی، والدین متوجه شوند که فرزندشان در چه رشته ورزشی قوی‌تر عمل می‌کند، با برنامه‌ریزی خوب می‌توانند به او کمک کنند که به تدریج آماده شود؛ بنابراین در آینده به موفقیت های چشمگیر در همان رشته ورزشی دست خواهد یافت.
یک موضوع مهم درباره استعدادیابی ورزشی کودکان این است که اگر بچه‌ها به کلاس‌های ورزشی مورد علاقه‌شان فرستاده شوند، با اشتیاق بیشتری فعالیت‌ها را را دنبال می‌کنند. همچنین بیشتر دلشان می‌خواهد که در کلاس‌های تمرینی شرکت کنند و تکنیک های جدید یاد بگیرند.
شرکت در کلاس‌های استعدادیابی ورزشی، مزایای زیادی برای کودکان دارد. علاوه بر اینکه توانایی‌هایشان مشخص می‌شود، می توانند با سایر همسالان خود تعامل داشته باشند. همچنین کمک می‌کند تا روابط اجتماعی خودشان را بهبود بدهند. سر وقت حاضر شدن در کلاس استعدادیابی ورزشی، یک نوع نظم و انضباط را به بچه‌ها آموزش می‌دهد.
در نگاه کلی، اگر والدینی هستید که فرزند خردسال در خانه دارید، و می‌بینید که کودک شما به انجام یک سری فعالیت‌های ورزشی بیشتر علاقمند است، حتماً نسبت به استعدادیابی ورزشی او حساسیت بیشتری به خرج دهید. از مربیان ورزشی در باشگاه‌ها کمک بگیرید تا بتوانید زمینه موفقیت‌های بیشتر فرزندتان را فراهم کنید.
بهترین سن برای استعدادیابی ورزشی کودکان چه موقع است؟
اکنون شاید قانع شده‌اید که برای استعدادیابی ورزشی کودکان خود هر چه سریع تر اقدام کنید؛ پس ممکن است این سوال در ذهنتان مطرح شده باشد که از چه سنی بهتر است استعدادیابی ورزشی را برای بچه‌ها آغاز کنیم؛ در این قسمت به این سوال پاسخ می‌دهیم.
اکثر بچه‌ها فعالیت‌های بدنی دارند؛ به بازی کردن علاقه نشان می‌دهند و حتی از بازی های پرتحرک در ساعات طولانی خسته نمی‌شوند. اگر والدین خوب دقت کنند، می‌توانند متوجه شوند که کودکشان در کدام یک از حرکت‌ها قوی‌تر است، و در کدام موارد ضعیف عمل می‌کند. مراحل اولیه این شناسایی، کار ساده‌ای است و والدین بدون داشتن دانش تخصصی می‌توانند این موضوع را متوجه شوند.
اما استعدادیابی ورزشی کودکان به صورت تاکتیکی و تکنیکی نیاز به تخصص و تجربه و دانش علمی دارد. بهترین کار این است که برای کودکان از سنین حدود ۵ تا ۷ سالگی، با کمک مربیان با تجربه، استعدادیابی ورزشی انجام بگیرد. مربیان سعی می‌کنند کودکان را از نظر انجام حرکات بدنی مختلف، مورد سنجش و ارزیابی قرار دهند. سپس نظر خود را درباره استعداد کودک در یک ورزش به خصوص اعلام می‌دارند.
استعدادیابی ورزشی در کودکان چطور انجام می‌شود؟
روش‌های مختلفی برای استعدادیابی ورزشی کودکان وجود دارد، اما همه آنها بر یک پایه و اساس استوار هستند. این روش ها به دو دسته سنجش سیستماتیک و غیر سیستماتیک طبقه بندی می شوند.
در روش غیر سیستماتیک، از طریق برگزاری مسابقات ورزشی مشخص می‌شود که کودکان یا نوجوانان در انجام حرکات حرفه‌ای در آن ورزش، چقدر حرفه‌ای هستند و آیا سرمایه‌گذاری بر روی پرورش آنها در طولانی مدت به صرفه هست یا خیر.
در روش استعدادیابی ورزشی سیستماتیک، همه چیز طبق یک اصول و قاعده انجام می‌گیرد. مربیان بر مبنای چک لیستی که در اختیار دارند، تمام جزئیات مورد نیاز را درباره استعداد و توانایی کودک در انجام حرکات مختلف در یک ورزش به خصوص ثبت می‌کنند. روش سیستماتیک، یک شیوه کاملاً تخصصی است و در مدت زمان کوتاه‌تری مشخص می‌کند که کودکان چه استعدادهایی در کدام ورزش‌ها دارند.
وظیفه والدین برای استعدادیابی ورزشی کودکان چیست؟
همانطور که در قسمت‌های قبلی هم اشاره کردیم، والدین می‌توانند با کنترل حرکات و فعالیت‌های ورزشی و بازی‌های کودک خود متوجه شوند که آیا فرزندشان توانایی خاصی در ورزش‌ها دارد یا خیر. بنابراین اولین وظیفه والدین در این زمینه این است که فرزندشان را در کلاس‌های ورزشی ثبت نام کنند، و به تدریج متوجه شوند که آیا کودکشان به آن کلاس ورزشی علاقمند هست یا خیر.
دومین اقدام برای والدین این است که با کودکشان صحبت کنند و از او بپرسند از کدام بازی ها یا ورزش ها خوشش می آید و توانایی انجام چه حرکات ورزشی را ندارد. صحبت کردن در مورد ورزش ها، یک حس حمایت را در کودک به وجود می‌آورد.
توصیه ما به والدین این است که هرگز فرزند خود را برای شرکت در فعالیت های ورزشی مجبور نکنند. ورزش کردن و رسیدن به موفقیت‌های بزرگ، زمانی ارزشمند است که با علاقه انگیزه و اشتیاق انجام بگیرد.
جمع بندی
استعدادیابی ورزشی کودکان، مسیری را برای موفقیت‌های هرچه بیشتر آنها هموار می‌سازد. بهتر است از سنین ۷ سالگی برای شناسایی استعدادهای ورزشی فرزندتان اقدام کنید. اگر به موفقیت‌های آینده کودکتان اهمیت می‌دهید، همین حالا دست به کار شوید.
همچنان که بر روی بهبود فعالیت‌های ورزشی او برنامه‌ریزی می‌کنید، مهارت‌های فردی و روابط اجتماعی را نیز به او آموزش دهید. اگر لازم است یک دوره تابستانه را در کلاس ورزشی ثبت نام کنید تا فرزندتان به خوبی با محیط‌های ورزشی آشنا شود.
برای استعدادیابی ورزشی فرزند خود از مربیان با تجربه کمک بگیرید، چرا که آنها دانش تخصصی دارند و شناسایی توانایی‌های ورزشی کودک شما را طبق قاعده و اصول استاندارد انجام می‌دهند.
