واحد آموزش دوران کودکی، شیرین ترین دوره زندگی هر فرد است؛ کودکان، مشتاق، کنجکاو و خلاق هستند و دوست دارند که درباره هر چیزی، سوال بپرسند. ما باید زمینه را طوری فرآهم سازیم که بتوانیم همه این ویژگی ها را در آنها پرورش دهیم. وظیفه ما این است که با مهربانی و محبت، احترام و ارزش گذاری، آنها را در برابر آسیب های دنیای بیرونی مصون سازیم. بنابراین به طور جدی می گوییم: “تنبیه بدنی کودکان، ممنوع!”
روش‌های فرزندپروری و راهبردهای انضباط، تأثیر بسیار زیادی بر رفاه و موفقیت کودکان در طول زندگی آنها دارد. یکی از روش های بسیار بحث برانگیز در حوزه نظم و انضباط، استفاده از تنبیه بدنی کودکان است. در حالی که همه والدین، بهترین چیزها را برای فرزندان خود می خواهند، اما هنوز نمی دانند که چطور به خواسته های بچه های خود پاسخ بدهند!
در حالی که طرفداران تنبیه بدنی کودکان ادعا می کنند که می خواهند به فرزندان خود کمک کنند، ممکن است از اثرات منفی و مهمی که نشان می دهد تنبیه بدنی تأثیر معکوس دارد بی اطلاع باشند.
این مطلب به طور اجمالی درباره ناکارآمدی تنبیه بدنی در مدیریت رفتارهای قبلی کودک، رفتارهای منفی و پیامدهای بسیار بد که تنبیه، باعث آن شده است، و استدلال های پشت این پیامدهای رفتاری، بحث می کند.
در ادامه، چندین استراتژی انضباطی مثبت و سالم را پیشنهاد می‌کنیم که ثابت کرده اند در تنظیم رفتارهای کودکان و در عین حال، پرورش رشد آنها مؤثر اند. ما در پایان به این نتیجه می رسیم که تنبیه بدنی کودکان، هرگز و هرگز نباید اجرا شود.
وقتی کودکی را تنبیه بدنی می کنید، مثل این است که کسی با چکش به او ضربه زده است! همین قدر دردناک و همین قدر آزار دهنده!
تنبیه کردن به احساسات درونی بچه ها آسیب می رساند و باعث می شود که آنها همیشه احساس شرم و خجالت، ناراحتی و عصبانیت داشته باشند. شاید شما می خواهید کودک خطاکار شما با تنبیه شدن، به اشتباه خود پی ببرید و عذرخواهی کند! اما واقعاً این اتفاق می افتد؟ …. در اکثر موارد خیر!
این افکار و احساسات غم انگیز اما واقعی در کودکانی است که والدینشان از تنبیه بدنی استفاده می کنند و ادعا دارند که می خواهند بهتر باشند و به فرزندانشان کمک کنند!! تنبیه کردن، علاوه بر اینکه کودکان را به سمت مطیع شدن هدایت نمی کند، بلکه تأثیرات مضری نیز بر آنها می گذارد. والدین نباید از تنبیه بدنی استفاده کنند زیرا پیامدهای منفی روانی، جسمی و رفتاری بسیاری دارد و به اندازه سایر روش های تربیتی و تربیتی مؤثر نیست.
پیامدهای جسمی تنبیه بدنی کودکان چیست؟
استفاده از تنبیه بدنی می تواند از نظر جسمی نیز برای کودکان مضر باشد. از آنجایی که والدین، بزرگتر و قوی تر از فرزندان خود هستند و تا زمانی که آنها درد را احساس کنند به آنها صدمه می زنند، آسیب های وارد شده در حین تنبیه بدنی، یک نگرانی جدی است.
با تنبیه کردن، والدین به طور قابل توجهی به بدن و مغز فرزندان خود آسیب می رسانند. علاوه بر درد موقت ناشی از ضربه خوردن و آسیب دیدگی، اثرات فیزیکی تنبیه بدنی می تواند طولانی مدت باقی بماند. در این کودکان، افزایش هورمون هایی اتفاق می افتد که نشان دهنده استرس سمی است. این نوع استرس می تواند به اتصالات عصبی آسیب برساند، چیزی که به ویژه در سنین کودکی، بسیار نگران کننده است.
در کودکانی که تنبیه بدنی می شوند به احتمال زیاد، بخش خاکستری مغز، کوچک تر رشد می کند؛ این بدان معناست که این کودکان توانایی کمتری برای کنترل خود دارند! فقدان خودکنترلی، که احتمالاً تا حد زیادی به دلیل استفاده والدین از تنبیه بدنی است، می تواند والدین را بیشتر عصبانی کند و منجر به تنبیه بدنی بیشتر شود، چرخه ای از خشونت که توسط والدین اجرا می شود.
اثرات منفی تنبیه بدنی کودکان؛ والدین آگاه باشند! شاید زمانی برای جبران نباشد!
- هیچ مورد از انواع تنبیه بدنی برای کودکان، کارآمد نیست و اثرات منفی زیادی در پی دارد.
- با تنبیه کردن، رفتارهای پرخاشگرانه، کتک زدن و دروغگویی را به کودکان القا می کنید.
- امکان بروز رفتارهای منفی در بین همسالان نیز بسیار اتفاق می افتد.
- کودکانی که تنبیه بدنی می شود، به احتمال زیاد در بزرگسالی به افرادی تبدیل می شوند که بزهکار و مصرف کننده مواد مخدر هستند.
- فردی که در کودکی تنبیه شده است، در بزرگسالی نسبت به بچه ها و همسر خود، یا همکاران خود، خشونت نشان می دهد.
- ذهن کودکانی که تنبیه می شوند به خوبی رشد نمی کند و آنها معمولاً مهارت های اجتماعی را ندارند.
- این کودکان، تنها راه رسیدن به هدف های خود را خشونت و کتک زدن می دانند.
- این کودکان، توانایی کمتری برای کنترل رفتارهای خود دارند و همیشه برخورد خشن نشان می دهند.
- آسیب های روانی تنبیه بدنی کودکان، بسیار شدیدتر از آسیب های جسمی است.
بهترین روش برای تنبیه کودکان چیست؟
ما می گوییم: “تنبیه بدنی کودکان، ممنوع!”؛ اما این بدان معنا نیست که کودکان نباید نظم و اضباط را یاد بگیرند. مقصود ما این است که والدین می توانند از طریق روش های اصولی و کاربردی، بهترین تنبیه را برای بچه ها در نظر بگیرند تا هدف های تربیتی به درستی برآورده شود و هیچ آسیب روحی و جسمی به کودک وارد نشود.
این راهکارها برای ایجاد یک برنامه تنبیهی خوب برای کودکان پیشنهاد می شود؛ البته همه بچه ها باهم یکسان نیستند:
- ارائه یک الگوی خوب به کودکان، از یک رفتار یا طرز فکر درست
- توضیح دادن یک مسئله برای کودک و صحبت کردن درست با او
- ایجاد زمینه برای کودکان برای بیان احساسات عمیق خود
- ارائه استدلال درست به کودکان، برای توضیح نامناسب بودن یک رفتار یا حرکت یا یک حرف ناپسند
- آموزش “نه گفتن” به کودکان
- آموزش جایگزین کردن کارهای خوب به جای رفتارهای خشن
- تشویق کودکان برای انجام کارهای درست و بروز رفتارهای خوب
- توضیح درست عواقب یک رفتار نادرست یا انجام کار خطا به کودکان
جمع بندی
همه این استراتژی های ذکر شده، به نتایج بسیار بهتری برای تربیت کودکان منجر می شوند. این نوع رفتارها، کودکانی را پرورش می دهند که شاد و سالم هستند و رفتارهای مناسب را درک می کنند و قدرت تصمیم گیری دارند. تنبیه بدنی کودکان فقط باعث درد و آزردگی خانواده ها می شود و رفتار آنها را بدتر می کند. والدین، برای جلوگیری از پیامدهای زیانبار روانی، جسمی و رفتاری، نباید از تنبیه بدنی استفاده کنند.
