واحد آموزش دنیایی که صدای خنده‌های برآمده از دلهای کوچک نداره، دنیای خسته و زرنگیست. آنجا که نگاههای شیطنت آمیز و معصومانه کودکان خودشان را از دست داده باشد، هوایش کم‌رنگ و بی‌جذاب می‌شود. در واقع، دنیایی که لبخند بر لبان کودکان ننشیند، چون در آنجا احساس واقعی و زنده نیست.
مانند نبضی که قلب را به حرکت درمی‌آورد، لبخند بچه‌ها نیز نبضی است که به دنیا زندگی می‌بخشد. بدون این نبض، دنیا به یک جسم بیروح و بی‌حس تبدیل می‌شود، جایی که جوانان، با شیطنت و شادی، تأثیرگذاری و شکوفایی را از دست داده‌اند.
اما ما، با اتحاد و احترام به دنیای کودکان، می‌توانیم جوانان خندان و بازیگوش را از سکوت درآوریم. ما می‌توانیم خالقان لحظاتی باشیم که در آنها لبخند بچه‌ها به عنوان یک زبان بی‌کلام، داستان‌هایی از خوشحالی و امید را بازگو کند. این چرخه‌ی جادویی از لبخند به لبخند، دنیایی را خلق می‌کند که پر از رنگ و شور و شوق است. بنابراین، با همدیگر، به عنوان هم‌خوانان گرمای آفتاب، می‌توانیم نقاشان آسمان لبخند باشیم و به دنیایی پر از شادی و زندگی جدید و جوان بخشیم.
