نشانه های اوتیسم شامل یک سری عادت ها و رفتارهای غیر معمولی است. اختلال اوتیسم، Autism spectrum disorder، یا (ASD) یک ناتوانی رشدی است که به دلیل نقص در ساختار مغز ایجاد می شود. افراد مبتلا به اوتیسم اغلب در برقراری ارتباط و تعامل اجتماعی و بروز رفتارها یا علایق، مشکل دارند. این افراد از روش های مختلفی برای یادگیری، حرکت یا توجه استفاده می کنند. توجه به این نکته ضروری است که برخی از افراد فاقد اوتیسم نیز ممکن است برخی از این علائم را داشته باشند. اما برای افراد مبتلا به اختلال ASD، این ویژگی ها می تواند زندگی را بسیار چالش برانگیز سازد.

دیدگاه عمومی؛ رفتارها و نشانه های اوتیسم

افراد مبتلا به اوتیسم، رفتارها یا علایقی دارند که ممکن است غیرعادی به نظر برسند. این رفتارها یا علایق، افراد اوتیسم را از شرایطی معمولی جامعه، جدا می‌کند نمونه هایی از مهم ترین نشانه های اوتیسم شامل موارد زیر هستند:

  • اسباب بازی ها یا اشیای دیگر را ردیف می کند و با تغییر در نظم آنها، به سرعت ناراحت می شود.
  • کلمات یا عبارات را بارها و بارها تکرار می کند.
  • هر بار با اسباب بازی های یک شکل، بازی می کند.
  • روی قسمت هایی از اشیاء (مثلاً چرخ ها) متمرکز است.
  • از تغییرات جزئی ناراحت می شود.
  • علایق وسواسی دارد.
  • باید از روال و روتین خاصی پیروی کند.
  • دست ها و بدن خود را تکان می دهد یا به صورت دایره ای به دور خودش می چرخد.
  • واکنش‌های غیرعادی نسبت به صدا، بو، مزه، ظاهر یا اشیا نشان می دهد.

سایر خصوصیات و نشانه های اوتیسم:

اکثر افراد مبتلا به اوتیسم، ویژگی های مرتبط دیگری نیز دارند. سایر نشانه ها شامل موارد زیر هستند:

  • مهارت های زبانی، با تاخیر
  • مهارت های حرکتی، با تاخیر
  • تاخیر در مهارت های شناختی یا یادگیری
  • رفتار بیش فعال، تکانشی ویا بی توجهی
  • صرع یا اختلال تشنج
  • عادات غذایی و خوابیدن غیرمعمول
  • مشکلات گوارشی (به عنوان مثال، یبوست)
  • خلق و خوی غیرمعمول یا واکنش های احساسی
  • اضطراب، استرس یا نگرانی بیش از حد
  • عدم ترس یا داشتن ترس، بیشتر از حد انتظار

توجه به این نکته مهم است که نشانه های اوتیسم در همه کودکان مبتلا ممکن است همه این موارد باشد یا هیچ یک از رفتارهای ذکر شده در این قسمت را شامل نشود.

علائم اصلی اوتیسم را از کودکی شناسایی کنید

  • چالش های ارتباط اجتماعی و بروز رفتارهای محدود و تکراری
  • نشانه های اوتیسم ممکن است از اوایل کودکی شروع شود (اگرچه ممکن است ناشناخته بمانند؛ پابرجا باقی بماند و حتی در زندگی روزمره تداخل ایجاد کند.

پزشکان و متخصصان با استفاده از چک لیست کامل شامل معیارهای دو گروه فوق، اوتیسم را تشخیص می دهند. آنها همچنین شدت علائم اوتیسم را ارزیابی می کنند. مقیاس شدت اوتیسم نشان می‌دهد که فرد چقدر برای عملکرد روزانه به حمایت نیاز دارد.

بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم، مشکلات حسی دارند. این افراد معمولاً حساسیت بیش از حد یا کمتر نسبت به صداها، نور، لمس، مزه ها، انواع بوها، درد و سایر محرک ها نشان می دهند. اوتیسم همچنین با نرخ بالای برخی از بیماری های جسمی و روانی، مرتبط است.

چالش های ارتباط اجتماعی در افراد اوتیسم

کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در برقراری ارتباط کلامی و غیر کلامی مشکل دارند. به عنوان مثال، ممکن است واژه ها و حرف ها را متوجه نشوند یا به درستی استفاده نکنند؛ این نشانه های اوتیسم شامل موارد زیر هستند:

  • اختلال در زبان گفتاری (حدود یک سوم افراد مبتلا به اوتیسم، غیرکلامی هستند)
  • اختلال حرکاتی
  • عدم ارتباط چشمی
  • تغییر حالات چهره
  • تغییر لحن صدا
  • ناتوانی در شناخت عواطف و هدف های دیگران
  • عدم توانایی در شناخت احساسات شخصی
  • ناتوانی در ابراز احساسات
  • به دنبال کسب آرامش عاطفی از دیگران
  • احساس غرق شدن در موقعیت های اجتماعی
  • اجازه گرفتن در مکالمه ها
  • تعیین یک اندازه مشخص به عنوان فضای شخصی یا حریم خصوصی (فاصله مناسب بین افراد)

رفتارهای تکراری از نشانه های اوتیسم است

رفتارهای محدود و تکراری در افراد اوتیسم، بسیار متفاوت است. این نشانه های اوتیسم می توانند شامل موارد زیر باشند:

  • حرکات تکراری بدن (مانند تکان دادن، چرخیدن، دویدن به جلو و عقب)
  • حرکات تکراری با اشیا (مانند چرخ‌ها، تکان دادن چوب‌ها، چرخاندن اهرم‌ها)
  • خیره شدن به چراغ ها یا اجسام در حال چرخش
  • رفتارهای تشریفاتی (مانند ردیف کردن اشیاء، لمس اشیا به ترتیب مشخص)
  • علایق محدود یا افراطی در موضوعات خاص
  • نیاز به یک روتین ثابت و مقاومت در برابر تغییرات (مثلاً داشتن یک برنامه روزانه، منوی غذا، لباس، مسیر رسیدن به مدرسه و …)

نشانه های اوتیسم در کودکان چیست؟

علائم اوتیسم در کودکان خردسال عبارتند از:

  • به شنیدن اسمشان، پاسخ نمی دهند
  • اجتناب از تماس چشمی
  • وقتی به آنها لبخند می زنید، لبخند نمی زنند
  • اگر طعم، بو یا صدای خاصی را دوست نداشته باشند، بسیار ناراحت می شوند
  • حرکات تکراری، مانند تکان دادن دست، تکان دادن انگشتان یا تکان دادن بدنشان
  • به اندازه بچه های دیگر صحبت نمی کند
  • تکرار عبارات یکسان

اوتیسم در کودکان بزرگتر:

علائم اوتیسم در کودکان بزرگ تر عبارتند از:

  • به نظر نمی رسد بفهمند دیگران چه فکر یا احساسی دارند
  • گفتن احساسات برایشان سخت است
  • دوست دارند یک روال روزانه ثابت داشته باشند و در صورت تغییر آن، ناراحت می شوند
  • داشتن علاقه بسیار شدید به موضوعات یا فعالیت های خاص
  • اگر از آنها بخواهید کاری انجام دهند، بسیار ناراحت می شوند
  • دوست یابی برایشان سخت است؛ یا ترجیح می دهند تنها باشند

نشانه های اوتیسم در دختران و پسران

نشانه های اوتیسم گاهی اوقات در دختران و پسران متفاوت است. برای مثال، دختران اوتیسم ممکن است ساکت و آرام تر باشند، ممکن است احساسات خود را پنهان کنند و به نظر می رسد که با موقعیت های اجتماعی، بهتر کنار می آیند. این بدان معناست که تشخیص اوتیسم در دختران دشوارتر است.

نشانه های اوتیسم در بزرگسالان چیست؟

علائم شایع اوتیسم در بزرگسالان عبارتند از:

  • درک فکر یا احساسی دیگران، برایشان سخت است
  • در مورد موقعیت های اجتماعی بسیار مضطرب هستند
  • دوست یابی برایتان سخت؛ است یا ترجیح می دهند تنها باشند
  • به نظر صریح، رک و بی ادب هستند؛ و یا بدون هیچ دلیلی، نسبت به دیگران بی علاقه هستند
  • هر روز یک روال مشابه دارند

اوتیسم گاهی اوقات می تواند در زنان و مردان متفاوت باشد.

به عنوان مثال، زنان اوتیسم، ساکت تر اند، احساسات خود را پنهان می کنند و بهتر با موقعیت های اجتماعی کنار می آیند. همانند دختران، تشخیص اوتیسم در زنان هم کاری بسیار دشوار است.

سایر علائم اوتیسم

  • درک نکردن “قوانین” اجتماعی؛ مانند صحبت نکردن با مردم
  • اجتناب از برقراری تماس چشمی
  • در صورت نزدیک شدن بیش از حد به افراد دیگر، یا ارتباط بدنی با دیگران، می تواند برای افراد اوتیسم، بسیار ناراحت کننده باشد
  • توجه به جزئیات کوچک، الگوها، بوها یا صداهایی که دیگران درک نمی کنند
  • علاقه بسیار شدید به موضوعات یا فعالیت های خاص
  • افراد اوتیسم تمایل دارند قبل از انجام کارها، با دقت برنامه ریزی کنند

جمع بندی

شناسایی علائم و نشانه های اوتیسم در کودکان، در همان مراحل اولیه رشد فردی و اجتماعی می تواند به مربیان و والدین کمک کند که زمینه را برای ارتقای توانایی های او فراهم سازند. اگر به افراد اوتیسم توجه کنید و درمان ها و آموزش های خاص را برایشان تأمین نمایید، به درستی و مانند سایر افراد جامعه می توانند به زندگی عادی خود ادامه دهند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *