قلدری در کودکان، پدیده‎ای فراگیر در تمام جهان است. طبق تحقیقات انجام شده نزدیک به ۴۵% از کودکان یا قربانی قلدری بودند و یا خود قلدری کرده‎اند. از نظر روانشناسی قلدری دارای مؤلفه‎هایی است که تنها در صورت وجود آن‎ها می‎توان آن را با این عنوان نامید. این مؤلفه‎ها شامل رفتار عمدی، تکرار رفتار و سوء استفاده از قدرت چه به صورت فیزیکی و چه معنوی است.

قلدری در کودکان اشکال مختلفی دارد. در این میان شایع‎ترین آن‎ها، قلدری‎های جسمانی مانند هل دادن و کتک زدن، قلدری‎های کلامی مانند توهین و تهدید، قلدری‎های اجتماعی مانند طرد کردن یک کودک از جمع و قلدری‎های مجازی مانند استفاده از شبکه‎های اینترنتی برای توهین و تحقیر یک کودک است.

قلدری در کودکان به صورت دیگری نیز قابل تقسیم است. قلدری مستقیم که کودک خود درگیر یک سوء رفتار و پرخاشگری فیزیکی می‎شود. و قلدری غیر مستقیم که با نادیده گرفتن و انزوای کودک از جمع‎‎های همسالانش همراه است.

هوش اجتماعی و قلدری در کودکان قلدر و قربانیان قلدری

تحقیقات روانشناسی نشان داده است که کودکانی که قلدری فیزیکی را انتخاب می‎کنند هوش اجتماعی پایین‎تری دارند. ولی کودکان قلدر روانی، دارای هوش اجتماعی بالایی هستند. در مقابل قربانیان قلدری از هوش اجتماعی پایینی بهره مند بوده‎اند. با اینکه معمولاً فرد قلدر به عنوان یک فرد فاقد همدلی شناخته می‎شود ولی او باید توانایی اثرگذاری بر دیگران را داشته باشد. نیازها و کمبودهای طرف مقابل را به خوبی درک کند و ترس‎های او را بشناسد. به همین خاطر است که این افراد دارای هوش اجتماعی بالایی هستند.

قلدری در کودکان می‎تواند فیزیکی یا روانی باشد.

زنگ خطر درست زمانی به صدا در می‎آید که بدانیم قلدری در کودکان، می‎تواند آغاز اختلال شخصیت ضد اجتماعی در بزرگسالی باشد. برخی از والدین و حتی معلمان زمانی که با قلدری در مدرسه مواجه می‎شوند؛ آن را به عنوان بخشی از شیطنت‎های دوران کودکی نادیده می‎گیرند. اگر رفتار زورگویانۀ کودک شما هر سه ویژگی بالا را داشته باشد، باید آن را رفتار قلدرانه تلقی کرد. پس نسبت به آن حساس باشید تا از آسیب‎های بعدی جلوگیری کنید.

قربانیان قلدری در کودکان

قلدری نه تنها تهدیدی در سلامت روان کودک قلدر است بلکه قربانی نیز دچار اختلالات روانی خواهد شد. بسیاری از قربانیان قلدری در کودکی، در بزرگسالی دچار مشکلات روانی بسیاری چون اضطراب، افسردگی و شخصیت ضد اجتماعی شده‎اند.

کودک قربانی قلدری در یادگیری هم دچار مشکل خواهد شد. حتی در نوجوانی امکان پناه بردن به مواد مخدر وجود دارد. تا تسکینی برای تحقیر و رهایی از آسیب‎های روحی باشد. یکی از مواردی که می‎تواند به کودکان کمک کند تا از قلدری در امان بمانند، حضور والدین و بزرگسالان در کنار آن‎هاست.

چرا کودکان قلدری می‎کنند؟

قلدری در کودکان و چگونگی مواجهه با آن
قلدری در کودکان و چگونگی مواجهه با آن

دلایل قلدری در کودکان متعدد است. بعضی از کودکان به دلیل آنکه نیاز به یک قربانی دارند نسبت به سایر کودکان پرخاشگری می‎کنند. قربانیان ایشان معمولاً کودکانی هستند که از نظر جسمی یا روحی ضعیف‎ترند یا به دلایلی متفاوت از بقیه به نظر می‎رسند. کودک قلدر با انتخاب این فرد برای آزار و اذیت جسمی یا روحی می‎خواهد خود را مهم‎تر، محبوب‎تر و یا قوی‎تر نشان دهد. اگرچه برخی کودکان قلدر نسبت به قربانی قوی‎تر و بزرگ‎تر هستند ولی همیشه اینطور نیست.

رفتار قلدری در کودکان می‎تواند ناشی از تربیت اشتباه باشد.

گاهی کودکان دیگران را آزار می‎دهند چون به غیر از این رفتار دیگری یاد نگرفته‎اند. این دقیقاً همان رفتاری است که در خانواده یا اجتماع با آن مواجه شده‎اند. حتی فکر می‎کنند که این کارشان طبیعی است. زیرا در خانواده مدام با افراد عصبانی و پرخاشگر روبرو شده‎اند. برنامه‎های تلویزیونی محبوب آن‎ها نیز می‎تواند باعث ترویج رفتار خشونت آمیزشان باشد. برنامه‎هایی که آدم‎ها را به خاطر ظاهر یا عدم استعدادشان مورد تمسخر قرار می‎دهد.

نشانه های قلدری در کودکان چیست؟

تشخیص آنکه کودک شما مورد زورگویی واقع شده است، کمی دشوار است. در قلدری فیزیکی شما با نشانه‎هایی مانند کبودی و جراحت روبرو هستید ولی در بیشتر قلدری‎ها خبری از این نشانه‎ها نیست. با این حال رفتارهایی در کودک می‎تواند نشان از قربانی قلدری بودن داشته باشد.

  • رفتار متفاوت و همراه با اضطراب.
  • خوب نخوردن و نخوابیدن. امتناع از فعالیت‎هایی که قبلاً از آن‎ها لذت می‎برد.
  • زودرنج می‏شود و سریع بدخلقی می‎کند.
  • از برخی موقعیت‎های خاص اجتناب می‎کند. مثلا ترجیح می‎دهد با سرویس به مدرسه نرود.

کودک عموماً تمایلی به مطرح کردن مشکلات خود دربارۀ قلدری و زورگویی ندارد. شما می‎توانید با پرسش‎هایی دوستانه او را تشویق به صحبت دربارۀ قلدری در کودکان کنید. مثلاً زمانی که یک برنامۀ تلویزیونی پخش می‎شود و شما به نوعی رفتار پرخاشگرانه و خشونت آمیز در آن می‎بینید از کودک خود سؤال کنید که اگر او به جای قربانی بود چه می‎کرد؟ یا اینکه آیا او چنین رفتارهایی را دیده است؟

از سوی دیگر کودکان باید دربارۀ قلدری در کودکان و مواجهه صحیح با آن آموزش ببینند. به او یاد دهید که اگر زمانی با این رفتار روبرو شد و یا دوستانی دارد که قربانی این رفتار هستند دربارۀ آن با یک بزرگسال (والدین، معلم، مشاور مدرسه، دوست خانوادگی، خواهر و برادر) صحبت کند.

به کودک خود دربارۀ قلدری آموزش دهید.

اگر والدین کودک قربانیِ قلدری هستید با این راهکارها به او کمک کنید

  • خشم خویش را کنترل کنید. مسلماً بعد از اینکه متوجه شوید کودکتان مورد آزار قرار گرفته است، احساساتتان جریحه‎دار می‎شود ولی این کمکی به کودک نخواهد کرد. پس او را سرزنش یا تشویق به استفاده از زور نکنید.
  • به کودک خود دربارۀ قلدری در کودکان آگاهی بدهید.
  • اعتماد به نفس او را تقویت کنید. در کلاس‎های مختلف ثبت نام کند. یا در کنار شما به فعالیت‎های اجتماعی که دوست دارد مشغول شود. سعی کنید تعدادی از کودکانی را که با فرزندتان علایق مشترک دارند، پیدا کنید و یک گروه دوستی ترتیب بدهید.
  • با رفتار مناسب خود الگویی برای او باشید. رفتار شما به او نشان خواهد داد که چطور در شرایط مختلف برخورد کند.

نحوه برخورد با دانش آموز قلدر

از اینکه شما هم تجربۀ قلدری در کودکان را داشته‎اید شرمنده و ناراحت نباشید. در همه جای دنیا، دانش آموزان زیادی هستند که این تجربه را داشته‏اند. و جای تأسف است که این آمار در حال افزایش است. ممکن است شما از اینکه مورد زورگویی قرار گرفته‎اید احساس شرمندگی کنید. یا اینکه فکر کنید فردی ناتوان و ناامید کننده هستید. حتی بدتر اینکه تقصیر رفتار بد دیگران را متوجه خود بدانید. اما اینطور نیست. اگر مورد زورگویی واقع شده‎اید، این راه‎ها پیش روی شماست تا آسیب کمتری ببینید:

  1. والدین یا سرپرست خود را در جریان بگذارید. آن‎ها مطمئن‎ترین افراد برای کمک به شما هستند. اگر صحبت دربارۀ این موضوع برایتان دشوار است، آن را بنویسید و به پدر و مادر خود نشان دهید.
  2. گزارش قلدری در کودکان را به مدرسه بدهید. کادر مدرسه، مشاوران و معلمان توانایی آن را دارند که جلوی این رفتار را بگیرند و با دانش آموز قلدر برخورد کنند.
  3. دربارۀ آن صحبت کنید. اگر این اتفاق به شما آسیب رسانده است، با یک مشاور درد و دل کنید. نگذارید که خشم و ناراحتی ناشی از آن آزارتان دهد.
  4. فرد قلدر را نادیده بگیرید. در محیط‎هایی که دور از دید بزرگسالان است رفت و آمد نکنید. سعی کنید همراه با دوستانتان باشید. اعتماد به نفس داشته باشید.

به عنوان یک معلم چطور با دانش آموز قلدر برخورد کنم؟

اگر شما با قلدری در کودکان در حیطۀ کلاس یا مدرسۀ خود مواجه شده‎اید، باید با برخورد صحیح و اصولی به هر دو گروه دانش آموزان کمک کنید. اول از همه بدانید که دانش آموز قلدر نیز همانند دانش آموز قربانی نیاز به کمک شما دارد. سعی کنید دلیل پرخاشگری او را بفهمید. راه حل‎های زیر برای اصلاح رفتار قلدری به شما کمک می‎کند.

به کودک قلدر توجه مثبت نشان دهید.

  • جلب مشارکت خانواده و مدرسه: با خانواده و مخصوصاً والدین کودک ارتباط مؤثری داشته باشید.
  • به فرد قلدر جایگاه و مسئولیت بدهید. به او مسئولیت‎هایی را واگذار کنید تا متعهد بودن را یاد بگیرد. توجه مثبت به کودک نشان دهید و زمانی که کارهایش را به خوبی انجام می‎دهد او را تشویق کنید.
  • از گروه‎های دوستانه برای برقراری روابط دوستانه، انجام کار گروهی و ایجاد حس تعلق در گروه استفاده کنید.
  • با افزایش آگاهی کودک دربارۀ خود، مهارت‎های خودآگاهی او را تقویت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *